Ik ben opgegroeid met de sprookjes van de gebroeders Grimm en Hans Christian Andersen. Mijn moeder las mij uren voor. Ze hield van lezen en ik vond het heerlijk om naar haar verhalen te luisteren.
De strekking van het verhaal was meestal het zelfde. Een beeldschone, goedaardige en tikkeltje naïeve prinses komt zwaar in de problemen. Een jaloerse slechterik heeft het op haar gemunt en wil de prinses op een sluwe wijze uit de weg ruimen. Gelukkig (net voordat de prinses bezwijkt) wordt ze (met gevaar voor eigen leven) gered door een jonge knappe prins. Na een succesvolle reddingsactie is de prins (hoe kan het ook anders) op slag verliefd op de beeldschone jonge vrouw. De prinses laat haar redder niet zomaar vrij rondlopen en huwt hem nog de zelfde dag. Dit blijkt een perfecte beslissing want de prins en de prinses leven daarna nog lang en gelukkig.
Lang heb ik gedacht dat het leven zo in elkaar zat. Als je maar mooi, lief en leuk bent, komt er vanzelf een held die je red van alle moeilijke, lastige levensgebeurtenissen.
Een knappe prins, een lieve vriendin of mijn baas zou uiteindelijk zien hoeveel goede dingen ik deed, hoe sterk is was of hoe hard ik werkte. Hij/zij zou met de juiste woorden erkenning geven aan mijn goedheid en harde werk. Hij/zij zou mijn tranen drogen op een manier die geweldig zou zijn, en zo zou het allemaal toch goed aflopen. Sneeuwwitje moest eerst voor zeven dwergen zorgen en stikken in een stukje giftige appel voordat haar prins haar opmerkte. Doornroosje prikte zich (na pure naïeve nieuwsgierigheid en goedgelovigheid) in een spinnenwiel en moest 100 jaar wachten. Arme assepoester werd vernederd en verwaarloosd voordat ze werd opgemerkt door haar redder.
Dus als je maar mooi genoeg bent, hard voor anderen werkt en het een beetje moeilijk hebt, komt er vanzelf iemand om je te redden? BULLSHIT!!
Wil je gered worden zoals dat in sprookjes gebeurt, dan kom je al snel van een koude kermis thuis. Iedereen is anders en iedereen heeft daarom op een andere manier behoefte aan hulp. Op de natuurlijke empaten na, zullen weinig mensen precies aanvoelen wat jij nodig hebt. Feitelijk is er maar één persoon die precies weet waar je behoefte aan hebt en dat ben je zelf.
Dat betekent natuurlijk niet dat je alles voortaan alleen moet doen. Wel dat je om hulp mag vragen als je dat nodig hebt. Krijg je niet de hulp die je zou willen ontvangen? Geef dan gerust aan waar je behoefte aan hebt. Soms is dat een luisterend oor, soms alleen een knuffel.
Is goed voor jezelf zorgen dan niet egoïstisch? Wanneer je moe of verdrietig bent en je hebt zeurende hoofdpijn kan de zorg voor je omgeving een extra uitdaging zijn. Een boze peuter, een conflict met je partner of collega of een lastige situatie is nu eenmaal makkelijker op te lossen als je persoonlijke batterij goed opgeladen is.
Ben je ook nieuwsgierig hoe je aan je mentale weerbaarheid kan versterken en je batterij op kan laden? Binnenkort geven wij weer de cursus breinfit. Kijk op www.mvtrainingen.nl voor meer informatie.